O xogo de birlos celtas é probablemente a máis antiga modalidade deportiva das que se celebran no municipio. Aínda que a súa orixe é incerto, parece que xa se xogaba fai un par de séculos na zona. Normalmente o premio polo que se xogaba era un carneiro ou algún animal de granxa. Aínda que agora os clubs participan nunha competición galega rexida pola Federación autonómica do ramo, aínda perduran as partidas nas que se poxa por aquel animal.

Características do xogo.

O xogo practícase nun campo case semicircular de terra ou area de praia. En cada bolada hai que derrubar 18 birlos cónicos, situados sobre unha placa de pedra, cunha bóla lanzada polo aire, non a nivel de chan. O lugar desde onde lanza cada xogador está a 7,5 metros da placa, e esta a 21 metros da liña de puntos. Os birlos están situados nunha soa liña e separados un doutro por un par de centímetros. Tanto os birlos como a bóla son de madeira de boj; os primeiros teñen 18 cm. de altura e 5 de ancho e un peso de 250 gramos. A bóla, de 60 cm. de circunferencia, pesa 2,5 kg.